Rond Spitsbergen per expeditieschip

Aankomst in Longyearbyen, het administratieve centrum van Spitsbergen. Voor we aan boord gaan is er de gelegenheid om dit voormalige mijnstadje te bezoeken. Een bezoek aan het poolmuseum is zeker de moeite waard. Misschien onverwacht in het poolgebied, maar in de omgeving van Longyearbyen zijn meer dan 100 plantensoorten te vinden, waaronder veel planten met mooie bloemen. In de vroege avond zal het schip vertrekken en de grote Isfjord invaren. In deze 75 kilometer lange fjord zien we mogelijk al onze eerste walvissen.

Noordwaarts varend langs de westkust komen we in de ochtend aan in de Krossfjorden, waar we aan boord gaan van de zodiacs voor een zodiaccruise langs het gletsjerfront van de 14e July gletsjer. Op ijsschotsen liggen vaak Baardrobben uit te rusten. Dicht bij de gletsjer broeden grote aantallen Drieteenmeeuwen en Dikbekzeekoeten op de vogelkliffen. Op de weelderig begroeide toendra onder de kliffen groeit een grote variëteit aan planten, zoals steenbreken en silenes. Er is ook veel kans om hier Poolvossen te spotten die aan de voet van de kliffen patrouilleren voor het geval een kuiken uit het nest valt. In de namiddag varen we naar Ny Ålesund, ‘s werelds meest noordelijke nederzetting. Ny Ålesund was ooit een kolenmijn nederzetting en kon zich roemen op ‘s werelds meest noordelijke treintracé. Sinds 1963 is de mijn gesloten en is het dorp een gerenommeerd poolonderzoekscentrum, maar delen van de trein en het treintracé zijn nog steeds te zien. In en rond het dorp broeden Brandganzen, Kleine rietganzen en Noordse sternen. Bezoekers die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van Arctische expedities zullen wellicht naar de ankermast willen wandelen die gebruikt werd voor de Zeppelins van Amundsen en Nobile, de zeppelins Norge in 1926 en Italia in 1928, voorafgaand aan hun vluchten naar de Noordpool.

Verder naar het noorden, vlakbij de monding van Liefdefjorden, zullen we aan land gaan voor een wandeling over de uitgestrekte toendra van de Reindyrsflya. Verder in deze schitterende fjord varen we langs de bijna 5 kilometer lange Monaco gletsjer. De Liefdefjord is IJsberen gebied en dit magnifieke roofdier wordt hier dan ook regelmatig waargenomen, zelfs op de gletsjer, wat een prachtige fotogelegenheid zou bieden. Het water voor het gletsjerfront is een interessant foerageergebied voor duizenden Drieteenmeeuwen, maar ook Beluga’s worden hier regelmatig voor de gletsjer gezien.

We maken onze meest noordelijke landing op Phippsøya, een van de Sjuøyane, oftewel de Zeven Eilanden, een groep ongerepte eilanden ten noorden van Nordaustlandet. Hier bevinden we ons op bijna 81 graden noorderbreedte en slechts 1000 kilometer van de geografische Noordpool. IJsberen bevolken deze regio, samen met Walrussen en Ivoormeeuwen. Mogelijk komen we hier ook pakijs tegen en het schip zal dit zeker benaderen om deze witte ijswoestijn te aanschouwen. Wanneer de rand van het pakijs ver ten noorden van de Sjuøyane ligt, wat vaak het geval is in augustus, dan plannen we een tweede dag in het noorden om naar het zeeijs te varen. Het pakijs is de natuurlijke habitat van de IJsbeer en we gaan dan ook pogen dit fantastisch mooie dier hier te zien.We bezoeken ook vaak, vooral in juli, Sorgfjorden, aan de noordkust van het hoofdeiland van Spitsbergen, dicht bij de noordelijke ingang van de Hinlopenstraat. Hier vinden we vaak een kudde walrussen op het strand en op een heuvel bij de ingang bevinden zich de begraafplaatsen van 17e-eeuwse walvisvaarders. Op een wandeling over de Hoog-Arctische toendra ontmoeten we vast rendieren of een familie Sneeuwhoenders.

Vandaag varen we de Hinlopen Straat binnen, een spectaculaire zeestraat tussen West Spitsbergen en Nordaustlandet. In de monding van de Hinlopen Straat worden regelmatig Blauwe Vinvissen gezien. Het Hoog-Arctische gebied wordt verder bevolkt door Walrussen, Baardrobben, Ivoormeeuwen en IJsberen. We maken een wandeling over de toendra van het Lomfjordshalvøya en bekijken vanaf de zodiacs de vogelkliffen van Alkefjellet, met zijn tienduizenden Dikbekzeekoeten en Drieteenmeeuwen één van de hoogtepunten van de Arctic. Aan de oostkant van de Hinlopen Straat, op Nordaustlandet, ervaren we hoe ‘Life in the Freezer’ voelt, tijdens een landing in Palanderbukta. In deze ijswoestijn leven toch ook nog rendieren, Kleine rietganzen, Ivoormeeuwen en IJsberen. Bij Torrelneset verkennen we de polaire woestijn van Nordaustlandet, 's werelds derde grootste ijskap, die niet ver hiervandaan in zee uitkomt. We zullen een wandeling maken langs de prachtige kustlijn, waar gladde rotsen in duizenden jaren zijn gebeeldhouwd door de branding. Het is ook mogelijk dat we hier Walrussen ontmoeten.

In de Freemansundet, de vrij nauwe doorgang tussen Barentsøya en Edgeøya, zijn we van plan om op Sundneset aan land te gaan bij een oude pelsjagershut. We willen hier een stevige wandeling maken over de toendra en gaan op zoek naar rendieren en Brandganzen. Later zetten we koers zuidwaarts, richting Diskobukta, aan de westzijde van Edgeøya. Na een tocht per zodiac gaan we aan land in een gebied dat bezaaid is met oude walvisbotten en ook boomstammen die vanaf Siberië met de zeestromingen mee gedreven zijn. Hier bevindt zich ook een spectaculaire canyon die bewoond wordt door duizenden Drieteenmeeuwen. Tijdens het broedseizoen patrouilleren vaak Poolvossen en IJsberen bij de canyon, op zoek naar jonge vogels die uit de nesten gevallen zijn. Gedurende de nacht varen we richting de westkust van Spitsbergen, naar de Hornsund.

We beginnen de dag rustig en varen de spectaculaire Hornsund binnen, genietend van het landschap van steile bergen en hoge gletsjer fronten. De Hornsund is een van de meest ruige fjorden van Spitsbergen. De berg Hornsundtind reikt tot 1431 meter, terwijl de vorm van de bergtop Bautaen verklaart waarom Nederlandse ontdekkingsreizigers de naam ‘Spitsbergen’ aan de archipel gaven. Er zijn wel 14 prachtige gletsjers in het gebied en er bestaat een grote kans op ontmoetingen met zeehonden en IJsberen. Gedurende de nacht varen we naar de Bellsund.

Vandaag bezoeken we de Bellsund, een bijna lieflijke groene fjord. Op Ahlstrandhalvøya gaan we aan land bij de monding van de Van Keulenfjorden. Hier liggen stapels Beluga botten (Beluga’s zijn kleine witte walvissen), een overblijfsel van de 19e-eeuwse jacht op deze dieren en alweer een herinnering aan de gevolgen van ongebreidelde natuur exploitatie. Gelukkig werden de Beluga’s niet tot uitsterven bejaagd en kunnen we ook in dit gebied nog steeds waarnemen. In de namiddag varen we de Recherchefjorden binnen, waar we een uitgestrekte toendra verkennen, een gebied waar veel Rendieren leven.

We komen vroeg in de ochtend aan in Longyearbyen en ontschepen na het ontbijt voor de transfer naar de luchthaven en de vlucht naar Oslo.

IJS & WEDERDIENENDE. Het is goed mogelijk dat er van het reisschema afgeweken wordt. Elke route is onder voorbehoud van ijs, windrichting en weer. Dat bepaalt voor een deel wat er kan. Het hoort bij reizen in het poolgebied. Het programma is verder ook flexibel, want er wordt natuurlijk graag een stukje omgevaren als er een ijsbeer te zien is of om walrussen te bekijken.